İlkay Kumtepe

Salgın ile mücadeleye başlayalı neredeyse bir yıl oldu. Önce zorunlu ara tatil diyerek başladık. Sonra ardından geldi başka tatiller ve uzaktan eğitim.

Süreç boyunca tartıştığımız şey “eğitimde kayıplarımız” oldu. Sadece bizim ülkemizde değil bütün dünyada konuşulan budur. Farklı ülkelerde farklı uygulamalar yapılarak eğitimde kayıplar en aza indirilmeye çalışıldı.

Eğitimde kayıplar, dediğimiz zaman aklımıza öğrenme kayıpları geliyor. Ancak tam olarak bu değil. Kastedilen ekonomik kayıplardır. Şu anki öğrenme eksikliklerinin, okulların kapalı olması durumunun şimdi ve gelecekte ekonomiye yansımaları sorun olarak görülmektedir.

Eğitime erişemeyen kitlelerin dar gelirli ailelerin çocukları olması gibi eğitim kayıpları da az gelirli ülkeleri gelecekte daha çok sıkıntıya sokacaktır. Yani dünya genelinde adil olmayan paylaşım nedeniyle bu paylaşımdan daha az yararlananlar daha çok zarar göreceklerdir. Sosyal sınıflar arası açıklığın daha da artması söz konusu olacaktır belki de. Devletlerin bu öngörü ile kendi adil düzenlerini oluşturmaları gerekir. Sağlam ve sağlıklı toplumlar oluşturmanın yoludur adil paylaşım.

Öğrencilerimizin kayıpları üzerine düşündüğümüz zaman neleri telafi etmemiz gerekir?

Öğrenme kayıpları dediğimiz şey çok mu önemlidir? Değildir tabi. Neyi öğretiyoruz? Bilgi…

Geçmişte bilgi eksikliği önemli bir sorun olabilir ama günümüzde var olan bilgilerin ömrü çok uzun değil. Bu nedenle bilgi eksikliği öğrenme kaybı değildir. Zira her şekilde bilgiye erişmek çok hızlı olabiliyor. Eksik olduğunu düşündüğümüz her bilgi anında eskimiş olabiliyor.

İnsanın sosyal bir varlık olması gerçeği değişmez. Çocuklar okul yaşamında hayata hazırlanır. Ancak bu hazırlık derslerde öğrendikleri ile değildir. Bu hazırlık arkadaş ilişkilerinde, arkadaşları arasında sahiplendiği role, kendine rol model seçtiği kişide, oyunlarında, kavgalarında gerçekleşir. Okul bütün bunları çocuk için bir araya getirme özelliği ile önemlidir. Akranlarından, öğretenlerinden, birkaç yaş büyük ve küçük diğer öğrencilerden edindiği deneyimlerle gerçek yaşamda kendini konumlandırır. Ailedeki çocuk olma rolünden başka rollerini okulda tanır.

Yeri gelir arkadaşlık aileden önde gelir çocuk için. Sırtını yaslayacağı güvenli bir yerdir arkadaş. Çünkü arkadaşını kendi seçmiştir, ailesi gibi doğuştan sahip olmamıştır. Bu nedenle önemlidir. Kendi seçiminin sonuçlarını yaşar arkadaşları ile.

İşte eğitim kayıpları dediğimizde her şeyden fazla önemsememiz gereken tam da bunlardır. Çocuklarımızın bir an önce yüz yüze buluşmasını sağlamalı ve onların sosyal gelişimlerindeki kayıpları gidermeliyiz.

Bu nedenle sınıf sayılarını azaltmak, ders saatlerini ve müfredatı azaltmak, okulların fiziki ortamlarını açık havalara taşıyacak şekilde yeniden düzenlemek gibi önlemler alınmalıdır.

Var olan düzene geri dönmemiz olanaklı değildir. Öyleyse yeni bir düzen oluşturarak çocuklarımızı okullarına kavuşturmamız gerekir. Bunun için bütün gücümüzü, bütün kaynaklarımızı kullanmaya değer. Telafi etmemiz gereken çocuklarımızın çocukluklarıdır…